Ben bir fabrikada çalışan metal işçisi bir kadınım. Tüm dünyayı etkileyen Korona virüsü elbette bizleri de etkiledi. Hastalığın ilk günlerde pek hissetmediğimiz korku artınca, yaşanan gelişmelerle fabrika yönetiminin bazı önlemler almasını kaçınılmaz kıldı. Birçok fabrikaya nazaran alınan önlemler nispeten çalışanları rahatlatsa da hala gözler, kulaklar haberlerde ve çevremizdeki insanlarda. Çalışanların bir kısmı konuyu sürekli konuşmaktan kaçınarak ruhsal sağlıklarını korumaya çalışıyor. Diğer bir kesim ise hala işin ciddiyetinin farkında değil. Bu arkadaşlarımızı da uyarıp daha dikkatli davranmalarını sağlamaya çalışıyoruz. Çalışma koşullarımızda yeni ayarlamalar yapılmasına rağmen çalışanlar içerisinde hala saklanamayan ve zaman zaman ciddi boyutlara ulaşan bir korku sözkonusu. Alınan bütün önlemlere rağmen çalışanlar rahat değiller. Molalarda sohbetler esnasında insanlar sürekli ‘’ Tehlike bu kadar büyük ise neden hala çalışmamızda ısrarlı davranılıyor. Birçok büyük fabrikada bölüm bölüm atölyeler kapatılırken biz neyi bekliyoruz’’ şeklinde serzenişler dile getiriliyor. Aldığımız duyumlara göre bazıları haklı, bazıları korkudan kaynaklı isteklerle dile getirilen sorularla sendikaya başvuran ve “ne yapılıyor, ne yapmayı planlıyorsunuz” vb sorularla ruh halimizi yansıtan işçilerin sayısı da az değil.
Önümüzdeki günlerde neler yaşanır gelişmeler nasıl olur ve daha nasıl tedbirler alınır bilemiyoruz ama, görünen o ki işverenler için alınan önlemlerin yanında çalışanlar için alınan önlemler devede kulak kalıyor. Ve yine görünen o ki yaşanan bu durum insanların unuttukları bazı şeyleri yeniden hatırlattı ve dayanışma yeniden keşfedildi. Unutulan şeylerden biri de sendikaların sadece ekonomik talepler zamanında hatırlanması iken artık çalışma koşulları içinde sendikalara yeniden talepler sunulmaya başlandı. Bu arada yaşanan olağanüstü durumun bu günlerde gerçekleşmesi gereken toplu iş sözleşmesi görüşmelerinin de işverenler aleyhine evrileceği kanısı sık sık çalışanlar arasında dillendiriliyor.
Bu dönem nasıl biter neler yaşanır bilinmez ama görünen o ki artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.