Dikkat! Orada, gören göze, bir insan var!
Fatma Yağmur / Köln
Ağaçlar çiçeğe durmuş bahar tadında, ama dışarısı soğuk mu soğuk. Zemheri, beşyüz metre bile yürüyüşe izin vermedi, iyi ki de vermedi, çünkü, dönüş yolunda köşeye kıvranmış battaniyeye sarılı hiç bir yeri gözükmeyen insanı gösterecekti. Gördük, kimsecikler yoktu, görenlerde yanından öylesine gidiyorlardı. Üzüldük, insan olan yerlerimize sızı girdi.. Malum hepimiz bir virüs karşısında hazırola geçtik. Evet, fiziksel olarak birbirimizden mesafeli olmamız gerekiyor. Ama insanlığımızdan değil! Arabama binip evime geldiğimde bir kahve yapıp içeyim dedim, kahveyi yarıda biraktım, kalk Fatma, bir tas sıcak çorba pişir, götür de içi ısınsın.. Adını sanını hikayesini bilmedığim insana.. Güzelce mis gibi çorba pişirdim, yanına muz, elma, su, ekmek koydum, hazırladım ve götürdüm. Yanına gittiğim de poşet elimde uzunca seyrettim, gözyaşlarıma engel olamıyordum, o battaniyenin altında benim de ayakta yüreğim titriyordu. Usulca getirdiklerimi yanına bıraktım ve geriye çekildim, seslendim, “size çorba getirdim yer misiz lüften?” Battaniye hafiften kımıldadı yüzünü açtı. “Tamam, sonra yerim” dedi. “Hayır, şimdi yemenizi istiyorum” dedim. Israrım gözüm arkada kalmasın diye.. Şey gibi, bazı çocukların peşinde anneler tabakla dolaşır ya, çocukların karnı doyunca değme o annenin keyfine, çocuk doyunca anneler de doyar.
Sağolsun beni kırmadı yemeye başladı, mutluluğum tarifsizdi… Eli yüzü temiz bir göçmen kardeşimiz, “neden buradasınız?” diye sordum. “Çok soğuk donarsınız.. Eviniz yok mu?” ” Evraklarımı kaybettim, hiç bir yerim yok” dedi. Belli ki mülteci, “evraklarınız olmasa da olur”, adres verdim. “Gidin burada size kalacak yer verirler. Lütfen burada kalmayın” dedim ve ayrıldım oradan.. Bunu yazmamda ki sebep kendimi övmek asla değil. Insana da yakışmaz, bir elin verdiğini diğer elde bilmemeli terbiyesiyle büyüdüm.. Demem o ki, bakmak ve görmek çok ayrı şeyler.. Ama insanca. Bir tas çorbanın mevzu bahsi bile olmaz.. Helãli hoş olsun
#DayanışmaYaşatır #KoronaGünlerindeKadınlık #evdekal. Ama nasıl?