Zahide Yentür
Frankfurt Göçmen Kadınlar Derneğin’den bir grup kadın, geçtiğimiz hafta, “Carina’nın Günlüğü Madımak” filmini birlikte izledik.
Carina, Hollandalı genç bir üniversite öğrencisi. “Türkiye toplumunda kadının yeri” başlığı altında bir araştırma yapmak için Ankara’ya gidiyor. Tesadüfen bir Alevi ailenin yanında misafir ediliyor ve bu tesadüf sonucu Alevi toplumunu ve adetlerini öğreniyor. Yanında misafir kaldığı hanım ve kocası olmasa, Türkiye toplumunda kadın köledir diye düşünecek ama ailenin sıcak ve içten ilişkileri Carina’yı etkiliyor.
“Siz Türkiyede kadınlar, anne ve eş olmak için yaratılıyorsunuz. Birey olma hakkınız yok” diyor Carina, yeni tanıştığı genç Alevi kadınlara. Buraya kadar yaşadığı herşey bir tesadüf. Semah yapan Alevi gençlerle Sivas’a “Pir Sultan Abdal Şenlikleri”ni izlemeye gitmesi de tesadüf. Tesadüf olmayan olaylar zinciri bu noktadan sonra başlıyor. Pir Sultan Şenlikleri’ne Aziz Nesin’inkonuk yazar olarak davet edilmesi ve devlet bağlantılı olduğu su götürmez bir grup faşistin camilerde kışkırtıcı vaazlar vererek, halkı galeyana getirmesi, Madımak Oteli’nin yakılması ve 37 aydın ve gencin bu katliamda can vermesi… Bunların hiçbiri tesadüf değil.
Polisin ve askerin olayları uzaktan seyretmesi, dönemin Başbakanı Çiller’in “çok şükür, vatandaşlarımıza birşey olmadı” açıklaması, Madımak olaylarının halen katliam olarak nitelendirilmemesi, hatta dava sürecinde yargılananların Türkiye’nin Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından “mağdur” ilan edilmesi, Madımak katliamı sanıklarını savunan avukatlardan yedisinin sonradan AKP hükümetinde milletvekili olmaları, bunlar tesadüf değil.
Carina’nın Türkiye yolculuğu tesadüflerle başlıyor, tesadüf olmayan olaylarla bitiyor. Onun yazdığı günlük temel alınarak yapılan“Carina’nın Günlüğü Madımak” filmi samimi. Bir Batılı kadının gözünden Türkiye’de kadının yeri değerlendirmesi… Her hatırladığımızda içimizi acıtan Madımak katliamının bir Batılı’nın gözünden resmi.