https://pixabay.com/de/users/klaushausmann-1332067/
Merhaba Arkadaşlar,
Hepimizinde bildiği gibi oldukca zor günlerden geçiyoruz, COVID-19 hayatlarımızı bir anda alt üst etti.
Ben de bir sağlık çalışanı olarak*, görev yaptıgım klinikte bu süreç içersinde yaşadığımız bazı olumsuzlukları sizlerle paylaşmak istedim.
Hessen Eyalatinde bir klinikte endoskopi bölümünde asistan hemşire olarak çalışıyorum, bunu özellikle belirtmek istedim çünkü hani şu insanlarla aranızda 1,5-2 metre mesafeyi koruyun sohbeti varya, onu sağımda doktor, solumda benimle birlikte çalışan arkadaşım, masada muayenesi için yatan hasta ve ben, asiste ederken nasıl sağlayabilirim bunu?
Evet arkadaşlar ocak ayından bugüne, bir felaketin hızla yaklaştığı bilindiği halde 16 Mart’a kadar nerdeyse az denilecek kadar az önlem alındı ve bizlere de aynı şekilde bilgi verilmedi. Biz çalışanlar muayene esnasında maske ve koruyucu önlükler giyinmek istediğimizi dile getirdiğimizde ise, panik yapmamamız ve buna gerek olmadığı bağışıklık sistemi güçlü ve kronik hastalıkları olmayanlarda virüsün bulaşma olasılığının çok düşük olduğu söylendi.
Yönetimden ise personele hiç bir açıklama veya aydınlatma gelmedi ve bizler kaygılarımızla bu şeklide çalışmaya devam ettik.
Bu süre içerisinde yeterince FFP3 maskeleri ve koruyucu önlükler pekala ilerki günler için ve olası salgın için depolanabilirdi, fakat yapılmadı.
Ve beklenen gün geldi 16 Mart’ta okulların ve yuvaların kapanması ile kaos başladı, o gün anneler işe gelemedi çünkü çocukları evde kalmıştı (gerçi neden anneler çocuk bakmak zorunda, aynı zamanda babalar da sorumlu değil mi bu çocuklardan? Bu da ayrı bir konu…) bizler işe gelebilen bir kaç arkadaş şefimize bu günden itibaren maske ve koruyucu önlüklerle işimize devam edebileceğimizi, yoksa bu şartlar altında çalışmayacağımızı dile getirdiğimizde yüzündeki şaşkınlık görülmeye değerdi, günlerdir bir açıklama yapılmamıştı ve bizler artık bir şeyler yapmalıydık, tabiki talebimizi kabul etmek zorundaydı ve biz maskelerimiz ve önlüklerimizle muayeneler için hazırdık.
Tabiki bununla kalmıyor, daha sonra bölüm sorumlumuz başhekimin bizleri o şekilde gördüğünde, bizlere ve şefimize neden böyle bir kararı yönetimden resmi bir açıklama gelmeden aldığımız tepkisi var. Başhekime, „yönetim bizi koruyamıyorsa görev başında kalabilmemiz icin bizim kendimizi korumamız gerektiğini ve kendisinin de bir maske takmasını“ tavsiye ettik. Evet dayanışmanın ve diretmenin gücü ile hakkımız olan talebimizi almıştık. Bu arada maske yetersizliğimiz hala devam ediyor, bir çok bölümde arkadaşlarımıza maskeler imza karşılığı veriliyor. Güzel gelişmeler de oldu, görev başında olan annelerin çocukları için klinik içersinde çocuk bakım merkezi oluşturuldu.
Sağlık ve dayanışma içersinde kalmanız dileği ile hepinize sevgiler.
*Adı bizde saklı
#KoronaGünlerindeKadınlık #DayanışmaYaşatır Korona’ya karşı #evdekal. Ama nasıl?